تدقيق و تحديد نظم در نور و جايگاه آن در معماري

زيبايي كه به چشم مي آيد از پرتو نور و روشنايي است و گرنه در تاريكي،زيبايي مفهومي ندارد.بنابر اين بحث نور و پرداختن به آن مي تواند در مباحث زيبايي شناسي و هنر جايگاه ويژه اي داشته باشد.از جمله علوم و هنرهايي كه مي توان به نقش نور در آن اشاره داشت،هنر معماري است. نور از عوامل موثر بر ارزش فضايي است كه بعنوان غيرمادي ترين عنصر محسوس طبيعت همواره درمعماري وجود داشته است. اولين شرط براي درك بينايي و فضا، نور است. از اين رو، در هنر معماري نور از جمله اجزايي است كه در همجواري با عناصر ديگر از قبيل ساختار، نظم، مصالح، رنگ و غيره مطرح مي شود. اين تحقيق به بررسي اهميت نور و وجود ذاتي نظم در آن و تاثير آن بر روان انسان دارد كه امروزه بعد متافيزيكي و ماهيتي آن كمتر مورد توجه قرار مي گيرد. اين پژوهش بر آن اسست كه بيان كند كه نور در جهان هستي داراي نظم در كيفيت و امواج و شدت و قلت مي باشد و اين امر به ميزان درك و فهم و توانايي معمار از اين پديده ي مهم و تاثير گذار دارد كه او چگونه بتواند آن را در معماري و اهداف آن مهار و به خدمت بگيرد.در اين پژوهش كه بر اساس مطالعات كتابخانه اي و بررسي مدارك مكتوب و نظريات مرتبط به اين موضوع پرداخته شده است.