بررسي تأثير كالبد مسكن معاصر بر پايداري اجتماعي با تمركز بر ارتقاي كيفيت زندگي مسكوني

پايداري اجتماعي يكي از پارامترهاي اصلي توسعه پايدار به عنوان اهداف برنامه ريزي هاي كشور و سازمان ملل قرار دارد. اين پژوهش با اثبات اينكه پايداري اجتماعي را مي توان بـا شاكله اصلي آن يعني كيفيت زندگي مورد سنجش و ارزيابي قرار داد به بررسي مؤلفه هاي كالبدي ارتقاي كيفيت زندگي بر پايداري اجتماعي در مسكن معاصر مي پردازد. به همين منظور به تبيين شاخص هاي پايداري اجتماعي و كيفيت زندگي در پژوهش هاي مرتبط از طريق تحليل محتواي آنها پرداخته شده است. براساس تجميع نظرات در اين حوزه، كيفيت زندگي را مي توان براساس دو بعد عيني و ذهني و براساس پنج عامل تأثيرگذار بر آن و به تبع آن مؤثر بر پايداري اجتماعي، شامل عوامل اقتصادي، عوامل اجتماعي، عوامل كالبدي، عوامل كالبدي، عوامل جغرافيايي سنجيد. عوامل كالبدي يكي از تأثيرگذارترين نقاط در دسترس انسان بر كيفيت زندگي و به تبع آن پايداري اجتماعي است. مسكن به عنوان بستر اصلي زندگي انسان، نقش پررنگي در پايداري اجتماعي دارد. بنابراين پايداري اجتماعي با تمركز بر محيط مسكوني را مي توان كيفيت مطلوب و پايدار زندگي مسكوني در جهت پاسخگويي به همه نيازهاي متعارف ساكنين تعريف كرد. بر همين اساس، اين پژوهش به منظور حركت به سمت توسعه پايدار و رسيدن به جامعه اي پويا و مانا و بهبود شرايط امروز جامعه، موضوع مسكن معاصر را به عنوان يكي از مهمترين پايه هاي جامعه مطرح مي سازد و براساس تبيين ماتريس تعاملي دو بعدي شاخص هاي كيفيت زندگي و پايداري اجتماعي، راه هاي رسيدن به توسعه پايدار را دنبال مي كند.