تاثير عوامل كالبدي كيفيت زندگي بر احساس ايمني در خانه‌هاي ايراني (مطالعه موردي: خانه‌هاي بروجردي‌ها، طباطبايي‌ها و عباسيان در كاشان)

احساس ايمني و امنيت از جمله نيازهاي بنيادين انساني است و از آنجا كه خانه اولين و مهمترين خواستگاه زندگي انسان است، داشتن احساس ايمني و امنيت در آن، اهميت فراواني دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسي ارتباط عوامل كالبدي موثر بر كيفيت زندگي در خانه‌هاي ايراني با ارتقاء احساس ايمني در ساكنين آن‌هاست، تا بتوان با نگاهي به معماري موفق خانه‌ها در گذشته، به اصول و راهكارهايي براي بهبود وضعيت مسكن در جامعه امروز دست يافت. پژوهش حاضر از نوع كاربردي، و روش تحقيق آن روش كيفي است. جمع‌آوري داده‌ها به روش مطالعه كتابخانه‌اي، و تجزيه و تحليل داده‌ها به شيوه كيفي و با مرور و تحليل اسناد تصويري و نوشتاري انجام گرفته است. در اين راستا سه خانه تاريخي بروجردي‌ها، طباطبايي‌ها و عباسيان در شهر كاشان كه متعلق به دوره قاجار هستند، انتخاب و مورد بررسي قرار گرفتند. از ميان عوامل مختلف موثر بر كيفيت زندگي، دو عامل كالبدي دسترسي و فرم انتخاب شدند. اين دو عامل در خانه‌هاي مورد نظر بررسي و راهكارهاي معماري بكار رفته در اين خانه‌ها بيان شدند. اين عوامل و راهكارهاي هر يك با شاخص‌هاي احساس ايمني برگرفته از مطالعات و نظريات مختلف، تطبيق داده شد. نتايج حاصله نشان‌دهنده تاثير مثبت اين راهكارها بر افزايش احساس ايمني ساكنين است. در انتها براساس اين يافته‌ها، راهكارهايي براي طراحي مسكن امروز ارائه گرديده است.