گداخت بدون نوترون در برخورد دو پلاسمويد حرارتي از نوع پيكربندي ميدان برگشته (FRC)

يكي از روشهايي كه اخيراً در برخي مراكز تحقيقاتي دنيا مورد توجه قرار گرفته است توليد انرژي گداخت با استفاده از برخورد پلاسمويدهاي حرارتي مي باشد. در اين مقاله با در نظر گرفتن يك مدل سيالي و نوشتن يك برنامه محاسباتي، پارامترهاي موثر در نرخ واكنشهاي گداخت و همچنين بهره گداخت هسته‌اي (نسبت توان خروجي به توان ورودي) مورد بررسي قرار گرفته اند. در اين مدل فرض شده است كه ذرات پلاسما در برخورد سر به سر دو پلاسمويد از تابع توزيع سرعت ماكسول بولتزمن (پلاسمويد حرارتي) پيروي مي‌كنند. با در نظر گرفتن شرايط توازن توان شرايط اشتعال در اين نوع برخورد براي هر نوع سوخت استخراج گرديده است. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد چگالي پلاسمويدها قبل از برخورد مي بايست حداقل از مرتبه 1020 يون بر سانتيمتر مكعب باشد.