مقايسه نتايج عملي و شبيه‌سازي حاصله از سيستم طراحي درمان و كد MCNPX براي دوز دريافتي قلب و ريه فانتوم قفسه سينه

Comparison Of The Practical and Simulation Results From Treatment Design System and MCNPX Code for a Thorax Phantoms Heart and Lung Absorbed Doses

در اين مقاله هدف مقايسه نتايج تجربي و شبيه‌سازي دوز دريافتي در قلب و ريه فانتوم قفسه سينه در راديوتراپي به‌وسيله دستگاه شتاب‌دهنده خطي است. بدين منظور ابتدا يك فانتوم قفسه سينه از جنس پرسپكس ساخته و به‌منظور تعيين نمودارهاي دوز حجمي از آن تصاوير سي‌تي‌اسكن تهيه و در سيستم طراحي درمان ايزو گري وارد شد. سپس فانتوم ساخته‌شده به همراه چشمه دستگاه شتاب‌دهنده‌ي خطي مورداستفاده قرارگرفته در راديوتراپي به‌وسيله كد MCNPX2.7 شبيه‌سازي و ميزان دوز دريافتي در آن محاسبه گرديد. مقايسه نتايج حاصل از دو روش نشان مي‌دهد براي دوز دريافتي ريه حداكثر 7درصد حجمي و براي قلب حداكثر 4درصد حجمي اختلاف ميان دو روش وجود دارد.

The aim of this paper is comparing the experimental and simulating results of the received doses in heart and lung of a chest phantom in linear accelerator radiotherapy. For this purpose, a Thorax phantom was first made from Perspex and then its CT scan images was introduced .then in order to plot the volumetric doses diagrams of the phantom the results was introduced into the treatment design system. The phantom and the linear accelerator source used in radiotherapy was then simulated by the MCNPX2.7 code and the received dose was calculated. Comparison of the results of the two methods shows that the lung receptor dose is a maximum of 7% vol. And for the heart, 4% vol. Difference between the two methods.