اثر پروتكل‌هاي بارگذاري دو امتدادي بر رفتار چرخه‌اي اتصال خمشي تير با بال كاهش‌يافته و اتصال مستقيم تقويت نشده جوشي

در سال‌هاي اخير تحقيقات محدودي پيرامون رفتار اتصالات خمشي فولادي تحت بارگذاري در دوامتداد متعامد صورت گرفته است. اغلب اين تحقيقات بدليل نبود پروتكل هاي بارگذاري دوامتدادي، با استفاده از پروتكل هاي بارگذاري تك امتدادي مرسوم و بصورت اعمال بار يا جابجايي به‌طور همزمان در دوامتداد انجام‌گرفته است. هدف پژوهش حاضر تحليل اتصالات خمشي فولادي تحت پروتكل‌هاي مختلف بارگذاري دو امتدادي و مقايسه نتايج آنها مي‌باشد. به همين منظور پروتكل هاي بارگذاري متداول دو امتدادي داراي اختلاف فاز در سازه هاي بتني شامل پروتكل مستطيلي شكل و لوزي شكل به همراه پروتكل بارگذاري دو امتدادي AISC358-16 و پروتكل بارگذاري تك امتدادي Steel SAC در تحليل ها استفاده شد. ضمناً به‌منظور بررسي واقع بينانه تر اين پروتكل ها ، با استفاده از تحليل هاي تاريخچه زماني غيرخطي پروتكلي استخراج و پيشنهاد شد و مورداستفاده قرارگرفت. براي مقايسه اثر پروتكل هاي بارگذاري بر اتصالات، كرنش هاي تجمعي پلاستيك، انرژي مستهلك‌شده پلاستيك و كرنش‌هاي برشي چشمه اتصال مدنظر قرار گرفت. نتايج حاكي از آن است كه پروتكل بارگذاري AISC358-16 كه تنها پروتكل بارگذاري دو امتدادي آئين‌نامه‌اي در سازه هاي فولادي است، كمترين اثر و پروتكل‌هاي بارگذاري Steel SAC و مستطيل شكل بيشترين اثر را بر اتصالات دارند. درنهايت پروتكل بارگذاري Steel SAC براي بارگذاري دو امتدادي بر روي اتصالات خمشي فولادي مناسب ارزيابي شد.