بررسي عملكرد جداساز لرزه اي طبقه در تركيب با آلياژهاي حافظه دار شكلي در سازه هاي فولادي

امروزه طراحي جداسازهاي لرزه اي در طبقات، در ساخت برخي ساختمان هاي خاص بسيار مورد توجه قرار گرفته است. هنگامي كه جداساز پايه با مشكلاتي ازقبيل ساخت اين نوع ساختمان ها در كنار دريا و يا مناطق پرجمعيت شهري رو به رو است، مي توان از مزاياي اين نوع جداسازها براي بهبود عملكرد ساختمان ها استفاده كرد. با اين وجود، جداسازهاي لرزه اي داراي محدوديت هايي از قبيل ناپايداري در تغيير شكل هاي بزرگ، جابجايي پسماند و نياز به تعويض پس از زلزله هاي شديد هستند. استفاده از آلياژهاي حافظه دار شكلي با توجه به خواص منحصر به فردي كه دارند، به عنوان راه حلي مناسب براي غلبه بر اين نواقص درنظر گرفته مي شود. هدف از اين پژوهش، بررسي اثر تركيب آلياژهاي حافظه دار شكلي و جداسازهاي لرزه اي طبقه در ساختمان هاي فولادي است. به همين منظور، سازه ي 9 طبقه ي فولادي همراه با تركيب جداساز لرزه اي طبقه و آلياژهاي حافظه دار شكلي مدل سازي شده و مورد ارزيابي قرار گرفته است. نتايج به دست آمده نشان دهنده ي آن است كه استفاده از اين آلياژها در جداسازهاي لرزه اي طبقه باعث كاهش جابجايي در تراز جداساز، و افزايش اتلاف انرژي مي شود و مي توان آن را به عنوان سامانه اي مطلوب در مهار سازه ها در نظر گرفت.