پي جويي و اكتشاف ذخاير گچ جنوب غرب اردبيل

منطقه مورد مطالعه دراستان اردبيل، جنوب غرب شهر اردبيل قرارگرفته است. اين منطقه ميان طولهاي جغرافيائي ً07°48 تا ً10°48 شرقي و عرضهاي جغرافيائيً05°38 تا ً10°38 شمالي قرار دارد، حوضه رسوبي نئو‍ژن در جنوب غربي اردبيل بر روي سنگهاي آتشفشاني به سن ائوسن بالايي به صورت يك حوضه بسته رسوبي كه احتمالا توسط برجستگي هاي اطراف خود محدود بوده تشكيل شده است. در اين محدوده رسوبات مربوط به ميوسن بطور دگرشيب روي سنگهاي آتشفشاني ائوسن بالايي را مي پوشانند. وجود لايه هاي گچ در داخل قديمي ترين بخش اين رسوبات نشان دهنده محيط تبخيري گرم و كم عمق احتمالا درياچه اي است. در اين محدوده سازندها و سري سنگهاي مربوط به نئوژن برونزد دارند. سنگهاي رسوبي اين ناحيه متشكل از ماسه سنگ و مارن قرمز رنگ و گچدار است كه به صورت متناوب قرار گرفته اند. ضخامت اين بخش در حدود 300 متر مي باشد و در افقهاي بالاتر به تدريج به مارن هاي خاكستري گچدار تغيير پيدا مي كنند. در اين واحد يك بخش گچي در قاعده ( داراي ارزش اقتصادي) و يك واحد گچي عدسي شكل در بخش فوقاني برونزد دارند. طبق محاسبات انجام شده و برداشت هاي صحرايي ، ذخيره زمين شناسي اين ناحيه حدود 600000 تن سنگ گچ برآورد ميشود. انجام مراحل اكتشاف تفضيلي و ژئوشيميايي جهت بهره برداري از اين ذخيره پيشنهاد ميگردد.