بررسي رفتار فشاري نانوكامپوزيت اسفنج منعطف پلي‌يورتان- سيليكا

در اين پژوهش به بررسي استحكام فشاري نانوكامپوزيت اسفنج منعطف پلي‌يورتان- سيليكا پرداخته شد. بدين منظور نانوذرات سيليكا در دو گروه متفاوت با ساختارهاي توپر و توخالي و ميانگين اندازه ذرات به ترتيب 30 و 100 نانومتر و با درصدهاي وزني مشابه 1/0، 2/0 و 3/0به همراه مقاديري مناسب از سورفكتانت كاتيوني CTAB به روش اختلاط مستقيم درون زمينه اسفنج منعطف پلي‌يورتان ريخته شدند و نمونه‌هاي نانوكامپوزيتي تهيه گشتند. از ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) به منظور مشاهده مورفولوژي ساختاري نمونه‌ها و از نرم‌افزار Digimizer به منظور بررسي درصد تخلخل، ميانگين اندازه سلول‌ها و ضخامت ديواره‌هاي سلولي استفاده شد. همچنين از دستگاه سنتام به منظور مقايسه استحكام فشاري نمونه‌هاي خالص و نانوكامپوزيتي استفاده شد. نتايج حاصل از SEM نشان داد كه تعداد سلول‌هاي تشكيل شده رابطه مستقيمي با استحكام فشاري نمونه­هاي نانوكامپوزيتي حاصله دارد. به طوري كه در نمونه‌هاي نانوكامپوزيتي تقويت­ شده با نانوذرات توپر سيليكا نسبت به ساير نمونه­ها از استحكام فشاري بالاتري برخوردار بودند.