بررسي پارامترهاي اثر گذار بر پديده دنباله روي در فلوتاسيون

فلوتاسيون يكي از روش هاي جدايش مواد معدني است كه بر مبناي خواص شيمي فيزيكي سطح براي ذرات 20 تا 200 مش (ASTM)در محيط سيال با ايجاد حباب هاي مناسب بنا شده است .هرگاه كاني مورد نظر به صورت كف در سطح پالپ ظاهر شود، فلوتاسيون را مستقيم و اگر در پالپ بماند، آن را غير مستقيم مي گويند. علاوه بر حركت ذرات به علت اتصال به حباب هاي هوا، فرآيند هاي ديگر انتقال ذرات نيز رخ مي دهد. در فرآيند انتقال ذرات با دنباله روي، ذرات بدون تماس با حباب هاي هوا با دنباله روي حباب به فاز كف وارد مي شوند. فلوتاسيون بدون تماس يكي از روش هاي دنباله روي است كه به دو روش تفرق قطبي و نيروي الكترواستاتيكي رخ مي دهد. مجموعه فرآيندهاي انتقال مواد به فاز كف كه تحت تأثير عدم اتصال ذرات به حباب (فلوتاسيون غيرحقيقي) باشد را دنباله روي مي نامند. طي فرآيند دنباله روي، ذرات وارد سطح مشترك پالپ – كف مي شوند و به شكل سوسپانسيون از طريق زهكشي حباب ها به سمت بالا حمل و از سلول فلوتاسيون خارج مي شوند. از طرفي تحقيقات نشان داده است پارامترهاي متعددي از جمله ابعاد ذرات و حباب، درصد جامد پالپ، ساختار كف، زمان ماند كف، جرم مخصوص ذرات و نوع كفساز بر آن موثراست كه اثر اين موارد بررسي شد.