بررسي تاثير گراديان حرارتي در عمر خستگي و فرسايش روسازي بتني در استان زنجان با استفاده از روش المان‏هاي محدود

عوامل محيطي و بارهاي ترافيكي از عوامل اصلي تخريب روسازي‏هاي بتني مي‏باشند. يكي از عوامل محيطي كه در تركيب با اثرات بارهاي ترافيكي باعث تخريب روسازي بتني مي‏گردد تنش‏ها و تغيير شكل‏هاي ناشي از گراديان حرارتي مي‏باشد كه به دليل اختلاف دماي بالا و پايين دال بتني رخ مي‏دهد. در اين تحقيق، با استفاده از روش المان‏هاي محدود، در نظر گرفتن گراديان دمايي در روسازي بتني بر عمر خستگي و عمر فرسايش روسازي بتني بررسي گرديده است. با استفاده از اطلاعات آب و هوايي در استان زنجان و يك مدل تجربي مقدار گراديان دمايي حداكثر تعيين شده و با استفاده از نرم افزار everFE تنش‏ها و تغيير شكل‏هاي حداكثر در دال بتني ناشي از گراديان و بار ترافيكي محاسبه شده و با به كار گيري مدل‏هاي عمكلردي انجمن سيمان پرتلند عمر خستگي و عمر فرسايش محاسبه گرديده‏اند. نتايج نشان مي‏دهند كه بحراني ترين ماه سال در استان زنجان از نظر گراديان دمايي ماه شهريور مي‏باشد. همچنين، يافته‏هاي اين تحقيق نشان مي‏دهد كه لحاظ نمودن گراديان دمايي در تحليل روسازي بتني باعث افزايش قابل توجه در مقدار تنش كششي و تغييرشكل دال مي‏گردد. گراديان دمايي باعث مي‏گردد كه تنش‏هاي كشش و تغيير مكان در روسازي بتني با ضخامت رويه 30 سانتيمتر بيشتر از روسازي با ضخامت رويه 20 سانتيمتر افزايش يابد.