شماره ركورد كنفرانس :
4152
عنوان مقاله :
اثرات موقعيت شيب و عمق بر حدود آتربرگ در شيبتپهاي مارني در شهرستان رابر استان كرمان
پديدآورندگان :
غياثينيا پريناز P.ghiasi1991@yahoo.com دانشجوي كارشناسيارشد گروه علوم و مهندسي خاك دانشگاه وليعصر (عج) رفسنجان
كليدواژه :
حدود آتربرگ , شيب , عمق
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي فرصت هاي نوين توليد و اشتغال بخش كشاورزي در شرق كشور
چكيده فارسي :
در پژوهش حاضر اثر موقعيت شيب و عمق بر حدود آتربرگ در شيبتپهاي مارني در شهرستان رابر استان كرمان، كه فرسايش سيلانگل در آن رخ داده مورد بررسي قرار گرفت. از ويژگيهاي مكانيكي خاك كه با استحكام و مقاومت خاك در مقابل فرسايش ارتباط دارد، حدود آتربرگ خاك ميباشد كه از ويژگيهاي مهم و اساسي خاكهاي ريزدانه )رس و سيلت( ميباشد. اهميت حدود آتربرگ از آنجا ناشي ميشود كه اين حدود بيانگر مقداري مشخص از مقاومت برشي هستند، كه ميتوانند در تخمين برخي ديگر از ويژگيهاي خاك نظير فرسايشپذيري مورد استفاده قرار بگيرند. شيبتپه مورد مطالعه واقع در استان كرمان و در فاصلهي 52 كيلومتري 43 شرقي و عرض جغرافيايي - ° 49′ 67 43° 49′ جنوبشرقي از شهرستان رابر بود كه در طول جغرافيايي 23 95° شمالي واقع گرديده و به طور متوسط 5649 متر از سطح دريا ارتفاع دارد. اين - 96′ 65 95° 96′ 59 منطقه، بخشي از حوزهي آبريز شهرستان رابر استان كرمان ميباشد. به منظور انجام اين پژوهش ابتدا با حضور در صحرا و بازديد منطقه مطالعاتي، منطقهاي را كه داراي شيبتپههاي متعددي كه فرسايش سيلانگل در آنها رخ داده بود، انتخاب و سپس نمونهبرداري خاك با استفاده از حفر پروفيل انجام گرديد. بدين منظور، سه پروفيل به ترتيب در ابتدا شيب )بيشترين فرسايش(، ميانه شيب )فرسايش متوسط( و انتهاي شيب )كمترين فرسايش( شيبتپهاي كه در آن فرسايش سيلانگل رخ داده بود، حفر گرديد. سپس مطالعات صحرايي و تشريح پروفيلي پدونهاي حفرشده براساس راهنماي طبقه بندي اراضي انجام شد و نهايتا ردهبندي خاكها بر اساس سيستم طبقهبندي آمريكايي ] 5662 [ انجام شد. نتايج اين پژوهش نمايانگر آن بود كه موقعيت شيب و عمق هر دو اثر 6 آماري بر حدود آتربرگ خاك دارند. نتايج مقايسه ميانگين اثر موقعيت شيب و عمق بر / معنادار در سطح 666 حدود آتربرگ نيز نشان داد كه در موقعيتهايي از شيب و عمق كه مقادير بيشتري رس حضور دارد، حدود آتربرگ در آنها بيشتر از ساير عمقها و موقعيتهاي شيب ميباشد. كه علت اين موضوع را ميتوان به مقادير بالاي جذب آب در حضور رس بيشتر و در نتيجه افزايش حدود آتربرگ در شيبتپه مطالعاتي نسبت داد.