بررسي مديريت تقاضاي آب كشاورزي در منابع آب هاي زيرزميني با تأكيد بر سياست قيمت گذاري با استفاده از روش برنامه ريزي رياضي PMP

مديريت منابع آب در ايران با تقاضاي فزاينده براي منابع آب، افزايش قابل توجه در هزينه هاي عرضه آب و برداشت بي رويه از منابع آب زيرزميني مواجه مي باشد. لذا در جهت تعادل عرضه و تقاضا روش افزايش قيمت نهاده آب در مصارف كشاورزي به عنوان يكي از مهم ترين ابزارهاي اقتصادي در مديريت يكپارچه منابع آب زيرزميني مورد توجه قرار مي گيرد. به طور كلي برنامه ريزي رياضي نسبت به بودجه بندي ساده مدل سازي واقعي تري از تصميم گيري هاي آبياري را ممكن مي سازد. در اين مقاله به بررسي مديريت تقاضاي آب كشاورزي در منابع آب هاي زيرزميني با تأكيد بر سياست قيمت گذاري با استفاده از روش برنامه ريزي رياضي PMP پرداخته شده است. نتايج نشان داده است كه است 92% آب قابل استحصال در ايران مربوط به بخش كشاورزي مي باشد در حالي كه تنها ميزان بازدهي آب مصرفي در بخش كشاورزي بسيار پايين بوده و حدود يك سوم آن به مصرف نهايي رسيده و مابقي بـه هدر مي رود. به طور ميانگين مصرف آب كشاورزي در دوره ي 50 ساله 3/24% از منابع آب هاي سطحي و 7/75 % از آ ب هاي زيرزميني مي باشد. لذا مي توان گفت با كاهش مصرف آب و بكارگيري سناريوي افزايش قيمت با توجه به پارامترهاي موجود توسط روش PMP مي توان تأثير چشم گيري را بر روي منابع آب زيرزميني شاهد بود.