بررسي تحقيقات صورت گرفته در زمينه مكانيسم آبشستگي موضعي پيرامون تكيه گاه پل

پل ها از جمله مهمترين و پركاربردترين سازه هاي رودخانه اي هستند، كه از ديرباز مورد استفاده مي باشد. همه ساله در اثر بروز سيلاب در رودخانه ها تعداد زيادي از پل ها درست در زماني كه بيشترين نياز به آنها وجود دارد، تخريب مي گردند يكي از مهمترين عوامل تخريب پل ها، آبشستگي موضعي اطراف فونداسيون(شامل پايه و تكيه گاه) مي باشد. جابجايي ذرات رسوب ناشي از تغيير شكل الگوي جريان، آبشستگي ناميده مي شود. اين پديده يكي از دلايل ناپايداري و در نهايت تخريب پل ها به شمار مي رود. در زمينه آبشستگي اطراف پل ها تمركز پژوهش ها بيشتر بر روي پايه بوده و پژوهش هاي انجام شده در خصوص تكيه گاه بسيار اندك بوده است. هنگامي كه سازه اي در مسير جريان رودخانه اي قرار مي گيرد، جريان آب اطراف آن متلاطم شده و يك سلسله جريان هاي گردابي ايجاد مي كند. اين سيستم هاي گردابي مكانيزم اصلي آبشستگي به حساب مي آيند كه در دراز مدت باعث ايجاد حفره در محل سازه شده و ممكن است موجب ريزش پل گردد. تاكنون مطالعات مختلفي در خصوص شناخت مكانيزم آبشستگي اطراف سازه هـاي هيـدروليكي و به خصوص پل ها انجام شده است. در اين تحقيق به بررسي تحقيقات صوت گرفته در اين زمينه پرداخته مي شود.