محصولات فرعي جنگل ومرتع،تواني بالقوه در اقتصاد و پتانسيلي در اشتغال زايي مطالعه موردي باريجه منطقه حاجي آباد نيشابور

در دورههاي مختلف تاريخ، بشر به‌صورت‌هاي مختلفي از مواهب طبيعي به‌ويژه گياهان استفاده ميكرده و اين استفاده بستگي به شناخت نسبي و درك ضرورت و برآورده ساختن احتياجات اوليه او داشته است. به‌طوري‌كه در غالب شباني و دامداري براي تعليف دام و در فرم كشاورزي براي ايجاد گياهان زراعي به دخالت در آن پرداخته است و با شناخت اهميت داروئي گياهان و ارزش مادي فرآورده‌هاي آن با انگيزهي كسب سود حداكثر به بهره برداري غيراصولي و مخرب از اين مواريث دست زده‌اند، كه اين رويه غلط هنوز هم ادامه دارد. باتوجه به برآوردها و محاسبات انجام شده مشخص گرديدكه تعداد 6 پلات جهت آماربرداري نهايي ورسيدن به متوسط محصول رويشگاه مورد نيازمي‌باشد. براساس محاسبات آماري و با توجه به درصد بوته‌هاي مجاز به بهره‌برداري75 درصد، تعداد بوته‌هاي مجاز به بهره‌برداري در هر هكتار 500 بوته تعيين گرديد. باتوجه به جمعآوري صورت گرفته در سال 1394 ميزان محصول استخراج شده براي توليد متوسط هرپايه 22 گرم ميباشد. ميزان محصول قابل استحصال از هر هكتار نيز با توجه به تعداد بوته ها موجود در هر هكتار به ميزان 10 كيلوگرم محاسبه گرديد.