اثر دبي پيك هيدروگراف سيل بر آبشستگي پيرامون گروه پايه هاي دوتايي

مطالعات آزمايشگاهي و صحرايي نشان مي دهد، آبشستگي موضعي اطراف پايه هاي پل علت اصلي تخريب آن ها مي باشد. تخريب و خسارت وارده به پل ها كه اغلب در هنگام سيلاب رخ مي دهد باعث قطع راه هاي ارتباطي، خسارات مالي و حتي جاني مي شود. بر اين اساس مطالعات گسترده اي براي شناخت اين پديده صورت گرفته است. اغلب اين مطالعات در شرايط جريان ماندگار بوده است اين در حالي است كه جريان در رودخانه به صورت غيرماندگار مي باشد. از اين رو آزمايشات اين تحقيق در شرايط جريان غيرماندگار انجام گرفت. هدف از انجام آزمايشات، بررسي حداكثر عمق آبشستگي گروه پايه هاي دوتايي در فواصل مختلف براي هيدروگراف هاي متقارن با تغيير در دبي پيك مي باشد. هيدروگراف هاي مورد استفاده در آزمايشات، هيدروگراف پله-اي و در 5 گام مي باشند. آزمايش ها در شرايط آب زلال و 95/0 U/UC =انجام گرفت. نتايج نشان داد در يك هيدروگراف، با افزايش فاصله ي بين گروه پايه هاي دوتايي، حداكثر عمق آبشستگي پايه اول و دوم افزايش يافته است و حداكثر عمق آبشستگي در فاصله D5 ملاحظه شده است. ولي در جريان يكنواخت اين روند مشاهده نشده است و حداكثر عمق آبشستگي پايه اول و دوم به ترتيب در فاصله D3 و D4 ملاحظه شده است. دبي پيك هيدروگراف نيز جزو پارامترهاي مؤثر بر عمق آبشستگي است، بطوريكه در يك فاصله ثابت با افزايش دبي پيك ) افزايش دبي پيك از 8 تا 20 ليتر بر ثانيه( هيدروگراف، حداكثر عمق آبشستگي پايه اول و دوم افزايش مي يابد.