بررسي اثر تغيير دبي پيك هيدروگراف سيل روي آبشستگي پيرامون تكيه گاه پل

در طول چند دهه گذشته، آبشستگي مورد مطالعه محققين زيادي قرار گرفته است. بسياري از اين مطالعات در شرايط جريان ماندگار و در محدوده پايه هاي پل انجام شده است. اين در حالي است كه در طبيعت، جريان سيل به شكل يك هيدروگراف و در حالت غير ماندگار است. به همين منظور در مطالعه حاضر تأثير تغيير دبي پيك در هيدروگراف سيل روي آبشستگي پيرامون تكيه گاه پل با استفاده از مدل آزمايشگاهي بررسي شده است. بر اين اساس زمان تداوم تمامي هيدروگراف ها يكسان و معادل 5 ساعت در نظر گرفته شد. آزمايشات در دبي هاي پيك متفاوت (در حالت هيدروگراف متقارن) و در گام هاي 3، 5، 7و 9، مجموعا تعداد 13 آزمايش انجام شد. همچنين آزمايشات در شرايط آب زلال (95/ 0=U/Uc) انجام شد. نتايج نشان داد با افزايش تعداد گام ها در هر هيدروگراف از 3 به 5، 7و 9 گام، آبشستگي دماغه بالادست تكيه گاه نيز كاهش پيدا كرد. از طرفي نيز مي توان گفت در يك گام ثابت، با افزايش گام به گام دبي پيك هيدروگراف، عمق آبشستگي دماغه بالادست تكيه گاه با يك نرخ افزايشي، افزايش مي يابد.