مروري بر شاخص هاي كيفيت زندگي شهري

Reviewing indictors of urban quality of life

كيفيت زندگي محصول تاريخي نظام هاي فرهنگي ، اجتماعي ، اقتصادي و سياسي است و نمي توان آن را خارج از ساختارهاي فوق تبئين كرد . بنابريان مفهوم كيفيت زندگي يك متغير مركب مي باشد و وضعيت آن به سطح توسعه يافتگي جوامع بستگي دارد و مي توان آن را با طراحي و تدوين شاخص هايي تعريف و اجرا كرد . تعريف كيفيت زندگي شهري اگرچه در كشورهاي مختلف ، حتي در نواحي يك كشور نيز متفاوت است اما جوهره مشترك آن معطوف به به تامين نيازهاي اساسي مادي و معنوي در دو وجه عيني و ذهني به طور توامان است . در سال هاي اخير مطالعات پيرامون كيفيت زندگي به طور عمده بر بر ماهيت شهري تمركز كرده و كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه سعي در بررسي و مطالعه كيفيت زندگي ، در شهر ها و محلات مختلف نموده اند و هر كدام سعي نموده اند شاخص ها و روش تعريف كيفيت زندگي شهروندان خود را توسعه دهند . اين پژوهش به دنبال آن بوده است تا ضمن بررسي ادبيات موضوع در سطح جهاني ، به شناخت تعاريف، ابعاد و شاخص هاي سنجش كيفيت زندگي شهري دست يابد و در ادامه نيز با ذكر چند نمونه انجام شده در جهان ، به تحليل شيوه هاي سنجش اين مفهوم بپردازد .نتايج حاصل شده حاكي از آن است كه در بررسي كيفيت زندگي شهري دو رويكرد آن ( بعد عيني و ذهني ) توامان مورد بررسي قرار بگيرد . زيرا رويكرد صرف برنامه ريزي شهري به ابعاد كالبدي –كاركردي شهر بدون توجه به ارزش ها و اهداف اجتماعي و اقتصادي مرتبط با آن ، فلسفه وجودي شهر ها به عنوان محلي براي زندگي را با ترديدهاي جدي مواجه مي كند ، به گونه اي كه عمده انتقادات عليه اين نوع برنامه ريزي ، بر روي اهداف و ارزش هاي اجتماعي ،كيفي و زيست پذير شدن شهرها متمركز شده بود.

urban quality of life,visual index,mental index,measurement indectors