بررسي ميزان احتمال گسترش تروريسم تكفيري در جمهوري اسلامي ايران

ایجاد رعب و وحشت در دشمن از روشهای شناخته شده برای پیروزی بوده است. میزان تأثیرگذاری آن وابسته به شدت خشونت و یا هدفی بوده كه مورد هجوم قرار می گرفت. وجه تمایز ترور و جنایت وجود هدفی سیاسی است كه همواره در پشت فعالیت تروریستی وجود داشته است. دلایل تروریسم در طیفی از دلایل جغرافیایی و ملی تا جاه طلبی های بین المللی قرا دارد. هرچند از دیرباز همواره آمریت مذهب در بسیاری از این اقدامات وجود دارد اما به ویژه در دهه های اخیر حضور مذهب در این اقدامات ظهور بیشتری یافته است. تروریسم تكفیری به عنوان آخرین نماد تروریسم مذهبی، خشن ترین اقدامات ضد انسانی را به كار برده، چهره ای كریه از اسلام به جهانیان ارائه نموده است. كشور جمهوری اسلامی ایران هم به دلیل موقعیت ژئوپلیتیكی خود و هم نوع خاص حكومتش، همواره مورد تهدید قدرتهای منطقه ای و فرامنطقه ای بوده است. از سوی دیگر تروریسم به عنوان معلولی از شرایط بومی، قابل انتقال و بلكه زایش است. بنابراین هم به دلایل تهدیدات خارجی و هم به دلیل شرایط بومی و داخلی، امكان حضور تروریسم در كشور دور از ذهن نیست. این مقاله تلاش دارد تا به این سوال پاسخ دهد با توجه به شرایط داخلی و خارجی حاكم بر كشور، آیا امكان زایش و یا گسترش تروریسم تكفیری در كشورمان وجود دارد یا خیر؟ نتایج حاصل از مقاله نشان می دهد كه پاسخ این پرسش به ویژه در منطقه جنوب شرقی كشور مثبت است.