تأثير سرمايه فكري بر روي بهره وري شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در اين پژوهش تحليل جامعي روي بررسي تأثير سرمايه فكري بر بهره وري شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي باشد. جامعه مورد مطالعه شامل شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده و نمونه پژوهش شامل 132 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و قلمرو زماني پژوهش شامل يك دوره پنج ساله بر اساس صورت هاي مالي در طي سال هاي 1390 تا 1394 در شركت هاي مورد مطالعه است. ازجهت هدف اين پژوهش از نوع كاربردي، ازجهت روش استنتاج از نوع توصيفي – تحليلي و ازجهت نوع طرح پژوهش از نوع پژوهش ها پس رويدادي است. اين پژوهش شامل يك فرضيه اصلي مي باشد كه به سه فرضيه فرعي تفكيك گرديده است كه جهت آزمون فرضيات از مدل رگرسيوني و روش داده هاي تركيبي استفاده شده است. در اين پژوهش سرمايه فكري و اجزاي تشكيل دهنده آن به عنوان متغير مستقل و بهره وري به عنوان متغير وابسته و متغيرهاي اندازه شركت و اهرم مالي بعنوان متغيرهاي كنترلي در نظر گرفته شده است. جهت طبقه بندي داده ها از نرم افزار Excel استفاده شده است همچنين پس از طبقه بندي داده هاي پژوهش براي پردازش داده ها و انجام تخمين ها از نرم افزار EViews نسخه 8 استفاده شده است. با توجه به نتايج آزمون فرضيه هاي پژوهش، سرمايه فكري و اجزاء آن (كارايي سرمايه فيزيكي، كارايي سرمايه ساختاري و كارايي سرمايه انساني) بر بهره وري شركت ها تاثير مستقيم و معني داري دارد. با توجه به نتايج تحقيق كه نشاندهنده اهميت سرمايه فكري، شركت ها به منظور اجراي پروژه هاي سودآور و دستيابي به حداكثر بهره وري در جهت افزايش ثروت سهامداران خود، از تمام دارايي هاي خود استفاده نمايند بنابراين توانايي شركت در مشخص كردن منابع درون و برون سازماني در فراهم كردن سرمايه و تهيه برنامه هاي مالي مناسب، از عوامل اصلي رشد و پيشرفت هر شركت محسوب مي گردد كه بدون شناخت سرمايه فكري ميسر نخواهد شد.