بررسي رابطه نوع مالكيت و درماندگي مالي شركت پذبرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

امروزه در شركت هاي سهامي جدايي مالكان از مديريت موجب به وجود آمدن مشكلات نمايندگي به علت متفاوت بودن در تابع مطلوبيت هر دو گروه ميگردد در اين تحقيق به دنبال بررسي رابطه نوع مالكيت ودرماندگي مالي شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران هستيم اين تحقيق از سه فرضيه تشكيل شده و شامل يك متغير وابسته (درماندگي مالي) سه متغيير مستقل (مالكيت سهامداران نهادي ،مالكيت شركتي و مالكيت مديريتي) و همچنين دو متغيير كنترلي(اندازه شركت و اهرم مالي) ميباشد در اين تحقيق تجزيه تحليل هاي جامعي روي رابطه بين نوع مالكيت و درماندگي مالي شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران (شامل 372 سال شركت )بين سالهاي 1389 تا 1392 انجام گرفت داده هاي مورد استفاده در اين پژوهش از طريق گردآوري اطلاعات صورتهاي مالي حسابرسي شده شركتهاي پذيرفته شده در سازمان بورس تهران و همچنين سايت اينترنتي سازمان بورس تهران صورت گرفته است. در تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار اكسل و همچنين نرم افزار هايي اس پي اس اس استفاده شد جهت تجزيه و تحليل متغيير ها از رگرسيون چند متغييره استفاده شد نتايج اين تحقيق نشان ميدهد كه نوع مالكيت در ايران عامل مهمي در جلوگيري از درماندگي مالي شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران نيست استقرار انواع مختلف ساختار مالكيت نميتواند موجب كاهش تضاد منافع مالكان و مديران تعامل مناسب بين آنان و جلوگيري از بوجود امدن مشكلات مالي (درماندگي مالي) را در پي داشته باشد با توجه به آزمونهاي انجام شده رابطه معناداري بين آنها مشاهده نشد. نتايج آزمونهاي انجام شده حاكي از آن است كه نوع مالكيت و درماندگي مالي بر هم اثر گذار نيست.