انتخاب مسير بهينه براي مترو به كمك GIS و روش‌هاي فرا ابتكاري (مطالعه موردي: شهرك جديد خاوران تبريز)

ترافیك و آلودگی هوا دو مشكل بحرانی در شهرهای بزرگ و در حال توسعه جهان می باشند. یكی از راه‌حل‌هایی كه در كاهش اثرات این دو مساله در شهرهای بزرگ مطرح می‌شود، تشویق و ترغیب مردم بر بهره¬گیری از وسایل حمل¬ونقل عمومی است. نیل به این هدف از طریق افزایش ایمنی، هزینه و سهولت دسترسی به وسایل حمل¬ونقل عمومی ممكن است. مترو به عنوان پاك¬ترین، سالم¬ترین، سریع‌ترین و ایمن¬ترین جز شبكه حمل¬ونقل خدمات خود را به مردم ارائه می¬دهد. تعیین مسیر خطوط مترو از مسائل عمده مهندسین و كارشناسان این حوزه می¬باشد. هدف این تحقیق تعیین مسیر بهینه برای اتصال خط مترو شهر تبریز به شهرك جدید خاوران بوده است. برای نیل به این هدف، 6 معیار موثر بر انتخاب مسیر مترو شامل جمعیت، شیب، فاصله از راه¬ها، خطوط نیرو، پارك¬ها و مناطق مهم به كمك تحلیل¬های مكانی و روش¬ بهینه¬سازی كلونی مورچه¬ها مورد بررسی قرار گرفتند و 3 مسیر مناسب معرفی شد. سرانجام مسیر بهینه به لحاظ كوتاهی مسیر و دسترسی بالا به عوارض مهم مجاور (كه در این تحقیق پارك جنگلی و یكی از میادین اصلی شهر تبریز بود) انتخاب شد.