اثربخشي آموزش گروهي به روش تحليل رفتار متقابل بر بهبود فرهنگ روابط والد – فرزندي دختران نوجوان شهر تهران

Effectiveness of Transactional Analysis Therapy Group Training in the Improvement of the Parent-Child Relationship Culture among Adolescent Girls in Tehran, Iran

فرهنگ روابط والديني در تمامي مراحل رشد، به ويژه نوجواني تاثير قابل توجهي بر رفتار فرد مي گذارد.گروه درماني به روش تحليل ارتباط متقابل مي تواند، روشي موثر براي درك و تحكيم اين رابطه باشد. در اين تحقيق گروه درماني تحليل رفتار متقابل جهت افزايش كيفيت فرهنگ رابطه نوجوانان دختر دبيرستاني با والدينشان، بكار گرفته شد. نمونه متشكل از 40 نفر دانش آموز نوجوان دبيرستاني دختر منطقه 2 تهران بودند كه بصورت تصادفي در دو گروه آزمايش وكنترل جاي گرفتند. هر دو گروه به مقياس سنجش روابط ولي فرزندي (فاين، مورلند و شوبل، 1983) پاسخ دادند. 8 جلسه يك و نيم ساعته مولفه هاي رويكرد تحليل رفتار متقابل به گروه آزمايش آموزش داده شد. نتايج با استفاده از آزمون t مستقل تجزيه و تحليل گرديد. نتايج نشان دهنده تفاوت معنادار تاثير اين آموزش بر فرهنگ و نوع روابط والد – فرزندي نوجوانان گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل بود. تحليل رفتار متقابل در بحث فرهنگ و امور تربيتي به عنوان مثال در امر ارتباطات والد- فرزندي به لحاظ اثر بالقوه آن نيازمند توجه بيشتري است.