اثر بخشي درمان فراشناختي به شيوه گروهي بر افسردگي، نشخوار فكري بيماران مبتلا به ام اس

Effectiveness of Group Metacognitive Therapy in Reducing Depression and Ruminative Thoughts in Patients with Multiple Sclerosis

امروزه تقريبا 5 /2 ميليون بيمار مبتلا به ام اس، در جهان زندگي مي كنند. اغلب در بيماري هاي مزمن ابعاد روان شناختي چشم پوشي مي شود در حالي كه بيشتر بيماران از اين جنبه هاي روان شناختي كه از مشكلات پزشكي مزمن ناشي مي شوند، در رنج هستند. يكي از درمان هاي مبتني بر مدل پردازش اطلاعات، درمان فراشناختي است. اين درمان رويكرد نو ظهوري است كه در سالهاي اخير در زمينه درك و درمان اختلال هاي هيجاني به كار مي رود .روش هاي مبتني بر فراشناخت از نسل سوم روان درماني هستند كه به اندازه تغيير بر پذيرش تاكيد مي كند. و بيشتر مبتني بر راهبردها و فرايندهايي است كه شناخت ها را ارزيابي، كنترل و نظارت مي كنند. فراشناخت اطلاعاتي است كه فرد در مورد شناخت حالات دروني خود و راهبردهاي مقابله اي كه بر آن ها اثر مي گذارد، دارد. مطالعه حاضر از نوع شبه آزمايشي است كه با يك كارآزمايي كنترل شده تصادفي با سنجش در خط پايه پس از مداخله و پي گيري 1ماهه با گروه كنترل انجام گرفت. تعداد 24 بيمار با تشخيص مولتيپل اسكلروزيس از انجمن بيماران ام اس واقع در شهر تهران انتخاب و به طور تصادفي به گروه آزمايش ((n=15 و كنترل (n=15) گماشته شدند. كليه شركت كنندگان پرسشنامه دموگرافيك، پرسشنامه افسردگي، پرسشنامه سبك نشخوار فكري را در سه مرحله تكميل كردند. به منظور رعايت مسائل اخلاقي پس از اخذ موافقت از طرف انجمن، از همه بيماران براي شركت در مطالعه رضايت نامه كتبي اخذ شد. داده ها با تحليل كوواريانس چند متغيره (مانكوا) تحليل شدند .يافته ها نشان داد كه از لحاظ كاهش علائم افسردگي، نشخوار فكري تفاوت معني داري بين گروه آزمايش و كنترل در مراحل پس آزمون و پيگيري 1 ماهه وجود دارد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه درمان فراشناختي مي تواند در كاهش علائم افسردگي، نشخوار فكري بيماران مبتلا به ام اس موثر باشد.