اثر بخشي آموزش شناختي مبتني بر ذهن آگاهي بر تاب آوري نوجوانان خانواده هاي طلاق با توجه به فرهنگ در ايران

Effectiveness of Mindfulness-based Cognitive Therapy on Resilience of Adolescents in Divorced Families According to the Culture of Iran

طلاق يكي از چالش برانگيزترين رويداد هاي زندگي براي والدين و فرزندان، به خصوص در فرهنگ ايران مي باشد. طلاق والدين مشتمل بر مجموعه وسيعي از تغييرات و سازمان دهي هاي مجدد خانواده است كه در طول زمان بر سازگاري نوجوانان تاثير مي گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر بخشي آموزش شناختي مبتني بر ذهن آگاهي بر تاب آوري نوجوانان خانواده هاي طلاق با توجه به فرهنگ ايران انجام گرديد. اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي(با طرح پيش آزمون-پس آزمون) و با گروه كنترل مي باشد و جامعه آماري كليه دانش آموزان نوجوان دختر با خانواده هاي طلاق در منطقه 1 تهران بودند. با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي 2 دبيرستان انتخاب و از بين دانش آموزان با خانواده هاي طلاق 30 نفر از آنها كه تاب آوري پاييني را در مقياس كانر ديويدسون نشان دادند، به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند (آزمايش = 15، كنترل = 15). ابزار پژوهش پرسشنامه تاب آوري كانر– ديويدسون (2003) بود. براي تحليل داده ها از دو سطح توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و استنباطي (تحليل كوواريانس ) استفاده شد.. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه روش آموزش شناختي مبتني بر ذهن آگاهي بر تاب آوري دانش آموزان طلاق با توجه به فرهنگ ايران موثر بوده، و باعث افزايش تاب آوري در آنها شده است (005 /0 P). آموزش شناختي مبتني بر ذهن آگاهي بر افزايش تاب آوري در نوجوانان طلاق با توجه به فرهنگ ايران موثر است، بنابر اين استفاده از آموزش هايي مبتني بر اين روش در افزايش تاب آوري پيشنهاد مي شود