تنسگريتي، مدولي از طبيعت براي پاتوق شهري

Tensegrity, The module of nature for urban meeting space

طبيعت همواره براي يافتن بهترين پاسخ‌ها مورد توجه بوده است. طي بررسي دانشمندان در دو دهه‌ي گذشته بسياري از نظام‌ها و دستگاه‌هاي طبيعي از جمله اتم‌هاي كربن، مولكول‌هاي آب، پروتئين‌ها، ويروس‌ها ،سلول‌ها ،بافت‌ها و حتي انسان‌ها و ساير موجودات زنده از شكل رايجي در معماري كه تنسگريتي ناميده مي‌شود، ساخته شده‌اند. حضور سازه‌هاي تنسگريتي در عرصه‌هاي مختلف معماري ازجمله مجسمه‌ها و برج‌هاي اسنلسون، برج روشتوك آلمان وحتي در پل‌سازي همچون پل كريلپا قابل مشاهده است. با اين وجود علي رغم بهينه بودن اين سازه ها در وزن و مصرف مصالح، سيستم‌هاي تنسگريتي در طراحي و ساخت فضاهاي شهري كمتر به چشم مي‌خورد. پاتوق هاي شهري يكي از فضاهايي است كه امروزه براي باززنده سازي فضاهاي تجمع شهري با هدف پررنگ‌تر كردن حضور انسان در يك شهر پويا مورد استفاده مي باشد. براي پوشش اين فضاها همواره گزينه‌هاي متنوعي پيش روي طراحان قرار دارد. در اين مقاله با نگاهي به ويژگي‌هاي سيستم‌هاي تنسگريتي سعي بر طراحي و ساخت مدولي كوچك از سيستم تنسگريتي صفحه‌اي براي پوشش يك دهانه‌ي مربعي شكل در محوطه دانشگاه هنر اسلامي تبريز گرديده است. اين مطالعه مي‌تواند گامي در جهت استفاده بيشتر ازين سيستم در فضاهاي شهري باشد.

Nature has been always noticed for finding the best solutions. Studies carried out by scientists in the past two decades show that many natural systems and devices, including carbon atoms, water molecules, proteins, viruses, cells, tissues and even humans and other living organisms, are formed by a common architectural configuration and principles called tensegrity. Tensegrity structures can be observed in various fields of architecture, such as sculptures, towers and domes by a few scientists, architects and engineers including Snelson, Emmerich and fuller. However, tensegrity systems are rarely seen in design and construction of architecture and urban spaces despite their optimized weight and material consumption. Today urban meeting places are considered to vitalize urban gathering spaces, aimed at highlighting human presence within a dynamic city. Designers have a variety of choices to cover such spaces. Inspired by principles of tensegrity systems, this paper attempts to design and construct a small planar tensegrity module used to cover a square span in the main campus of Tabriz Islamic Art University. This study is a positive step towards the increased use of tensegrity structures in urban spaces in order to promote urban gathering places in terms of form, structure and function.