ردپاي معماري بيونيك در تاريخ، نمونه موردي گل لوتوس (گل نيلوفر آبي)

bionic architecture footprint on case lotus flower

در فراسوي ساختار هاي ناب طبيعت، جريان زندگي نهفته است. مهارت در جذب اين ساختارها و نحوه به كار گيري اين خصوصيات سبب گرد هم آمدن نشانه ها و نماد هايي در عرصه معماري شده است. امروزه رهاورد اين نشانه هاي جديد در واژه-اي به نام « بيونيك» تجلي يافته است. تاريخ آينه ي گذشته و درس حال است. بشر از زمان خلقت خويش سعي در نمايان كردن آنچه كه در ذهن خويش وجود داشته است، مي باشد تا بتواند تاريخ عصر خويش را به آيندگان، با استفاده از تصاوير و دست نوشته هاي خاص خود منتقل نمايد. «گل لوتوس» از جمله نماد ها و نشانه هايي است كه در فرهنگ و تاريخ ملت هاي گوناگون جايگاه ويژه اي داشته و دارد. شايان ذكر است اين گل نماد صلح و شادي در دنياي باستان بوده كه در ميان مرداب سر بر مي- آورد. «گل لوتوس» از مصر به ايران و آنگاه به هند رفته و به مرور حالت بومي به خود گرفته است. گاهي در اين سرزمين ها جانشين درخت مقدس بوده است. در اين مقاله سعي شده است كه با ارائه شواهدي از تاريخ و فرهنگ ملل هاي مختلف، جايگاه «گل لوتوس» را در ميان اديان مختلف مورد نقد و بررسي قرار دهيم.