مروري بر برخي پروتكل هاي تجميع داده بدون ساختار در شبكه هاي حسگر بي سيم

شبكه هاي حسگر بي سيم از گره هايي با توان محاسباتي و منابع انرژي محدود تشكيل مي شوند. تجميع داده يكي از روش‌هاي شبكه هاي حسگر بي سيم است كه به‌منظور كاهش سربار ارتباطي ارائه‌شده است. در تجميع داده يك گره حسگر، به عنوان جمع كننده داده ناميده مي‌شود و داده‌ها را قبل از آن كه از دست بدهد و به گره همسايه منتقل شوند، جمع مي‌كند. يكي از پرهزينه ترين عمليات در اين شبكه ها انتقال داده است. بنابراين، براي افزايش طول عمر شبكه، كاهش تعداد بيت هاي ارسالي و دريافتي توسط هر گره نياز به يك عمل اساسي است. يك راه طبيعي براي رسيدن به اين هدف، تجميع داده هاي حس شده توسط گره ها در مسير رسيدن به ايستگاه پايه است. تجميع داده يك روش بسيار مهم براي صرفه جويي در مصرف انرژي است كه با استفاده از حذف افزونگي داده در شبكه هاي حسگر متراكم انجام مي شود. اگرچه رويكردهاي ساختاريافته منحصراً براي برنامه هاي تجميع داده كاربرد دارند، اما هزينه هاي نگهداري بالايي در حالت هاي پويا براي برنامه هاي مبتني بر رويداد به همراه دارند. علاوه بر اين، يك شبكه حسگر بي سيم بايد بتواند ماموريت خود را به موقع و بدون از دست دادن اطلاعات مهم در برنامه هاي رويدادهاي بحراني انجام دهد. از اين رو در اين مقاله چندين پروتكل تجميع داده بدون ساختار در شبكه هاي حسگر بي سيم بيان مي شود.