مناسبات تركيه-اسرائيل و تأثير آن بر امنيت ژئوپليتيكي منطقه

در انديشه رئاليسم تهاجمي، دولت ها به عنوان بازيگران اصلي نظام بين الملل پس از آنكه به شكلي فزاينده ثروتمند مي شوند، انباشت سرمايه اقتصادي، ايشان را به سمت و سوي توسعه طلبي سوق مي دهد، از اين رو دولت هاي ثروتمند ضمن ايجاد ارتشي قوي سعي دارند با اقدامات مداخله جويانه، ژئوپليتيك منطقه را به سود خود تغيير دهند. به همين دليل امروزه در ادبيات سياسي تركيه صحبت از نوعثماني گرايي و بازگشت به دوران امپراطوري قدرتمند عثماني است. نكته اينكه دولت عدالت و توسعه تركيه در جهت تحقق اين آرمان با رويكردي سود محور از هرگونه ابزاري استفاده نموده و علي رغم گرفتن پرستيژ اسلام گرايي هنوز ادامه ي سياست هاي بين المللي گذشته را با بازتعريفي جديد در دست اقدام دارد كه از آن جمله مي توان به حفظ مناسبات آنكارا-تل آويو در تمامي حوزه هاي اقتصادي، سياسي، نظامي و امنيتي اشاره نمود؛ لذا اين مسأله مي تواند به عنوان چالشي امنيتي نسبت به ژئوپليتيك منطقه مورد رصد قرار گيرد.