تاريخچه تجهيزات هيدرومكانيك سدهاي ايران

در این مقاله نشان داده شده است كه علیرغم سابقه ۵۳ ساله سد سازی در ایران ، تجهیزات هیدرومكانیك این سدها تا سال ۱۳۳۹كلا " متكی به واردات بوده است و از این سال تا سال ۱۳۷۱ نیز موضع سازندگان ایرانی فقط پیمانكار دست دوم و آنهم در حد سازنده (تا سال ۱۳۵۱ ) و بعدا " سازنده و نصاب بوده است و از سال ۱۳۷۳ مسئولیت كامل عملیات شامل : “طراحی” - “ساخت” - “نصب و راه اندازی ” را بعهده گرفته اند و اثر این تغییر در جایگاه و مسئولیت این بوده است كه در دوره ۶ ساله آخر ( ۷۳ تا ۷۹) حدود ۴۴۰۰۰ تن تجهیزات هیدرومكانیك (دریچه – جرثقیل – آبراهه ها و …) طراحی و ساخته و اغلب نصب و راه اندازی شده است حال آنكه سهم سازندگان ایرانی در تمامی ۳۳ ساله قبل از آن ( ۳۹ تا ۷۲ ) فقط ۷۴۰۰۰ تن آنهم فقط در حد ساخت بوده است ودر ادامه م قاله توان كارشناسان ایرانی در عملیات طراحی محصول مورد تاكید قرار گرفته است و نشان داده شده كه علیرغم سابقه ناچیز ۶ ساله در طراحی تجهیزات هیدرومكانیك در ایران، مهندسین كشور توانسته اند ابداعات و نوآوریهای ارزنده أی را به منصه ظهور برسانند . در بخش پایانی مقا له اصلی ترین دلیل تحول چشمگیر فوق الذكر مورد تاكید قرار گرفته است و توجه به “ضرورت محور بودن توسعه صنعتی و ارتقا تكنولوژی در سطح ملی ” در كنار پارامترهایی چون قیمت كمتر، زمان كوتاهتر – كیفیت بهتر و درتعیین اولویتهای پروژه های سد سازی بعنوان دلیل فوق عنوان شده است.در ادامه به اثر بی توجهی به بالا بودن “تقریبهای زمانی ” و “قیمتی” در برآوردهای گامهای نخست پیمانكاران ایرانی دراجرای پروژه های هیدرومكانیك و اثرات هزینه ای آن و نیز اصرار غیر منطقی بر كاهش قیمتهای اجرا تاكید گردیده و هشدار داده شده است كه ادامه بی توجهی و اصرار فوق میتواند توفیق حاصل در این رشته صنعتی را با خطر شكست روبرو سازد و انتخاب راه حل اجرای پروژه ها بصورت فاینانس بعنوان عامل تشدید كننده خطر فوق مورد تذكر قرار گرفته است.در انتها با امید به اجرای قولهای مسئولین ذیربط آرزو شده است كه خطر فوق برطرف و ظهور خلاقیت و نوآوری مهندسین و كارشناسان ایرانی در این بخش از صنعت ادامه ابد انشاء ا…