جغرافياي سياسي عراق پس از صدام و تأثير آن بر امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران

جغرافيا هماره يكي از مهم ترين عوامل تأثيرگذار بر مناسبات سياسي بين كشورها بوده و تا بدانجا اهميت داشته كه ژئوپلتيك را به صورت علمي بينارشته اي در كانون توجه پژوهشگران قرار داده است. با در نظر گرفتن يك چنين پيش فرضي در اين نوشتار، نگارندگان سعي كرده اند تا تأثير عوامل متغير جغرافياي سياسي عراق را پس از سقوط رژيم صدام بر امنيت ملي ايران بررسي كنند. براي نيل به اين مهم سعي بر آن شده با در نظر گرفتن روش بررسي علّي/ معلولي و با عطف توجه به دو عامل اصلي متغير در جغرافياي سياسي يعني جمعيت و منابع طبيعي در زيرمجموعه برخي متغيرهاي امنيتي مورد نظر لي نور جي. مارتين كه شامل مواردي مثل مشروعيت سياسي، حقوق شهروندي و دسته جمعي اقوام و اقليت ها، توانمندي نظامي و قدرت مديريت اقتصادي مي شود، به اين سوال مهم پاسخ داده شود كه جغرافياي سياسي عراق پس از صدام، از سال 2003 تاكنون چه تاثيري بر امنيت ملي ايران برجاي گذاشته است؟ بديهي است كه در پرتو شناسايي جوانب مختلف اين تاثيرگذاري است كه مي توان به ارائه راهكارهاي مقتضي و مناسب براي مواجهه و يا تعامل اصولي در روابط ديپلماتيك في مابين دو كشور دست يازيد.