شماره ركورد كنفرانس :
4165
عنوان مقاله :
بررسي نقش بنيادگرايي اسلامي در همگرايي امنيتي منطقه‌اي در آسياي مركزي پس از بحران سوريه
پديدآورندگان :
رحيمي اميد Omid.rahimi69@Gmail.com دانشجوي كارشناسي ارشد مطالعات آسياي مركزي و قفقاز دانشگاه علامه طباطبائي , جواهري مهدي دانشجوي كارشناسي ارشد مطالعات آسياي مركزي و قفقاز دانشگاه علامه طباطبائي
كليدواژه :
بنيادگرايي اسلامي , همگرايي امنيتي , آسياي مركزي , بحران سوريه
عنوان كنفرانس :
اولين همايش بين المللي بحران هاي ژئوپليتيكي جهان اسلام
چكيده فارسي :
ريشه‌هاي بنيادگرايي اسلامي در باورها و انديشه‌هاي اسلامي منطقه آسياي مركزي از قرن نوزدهم ايجاد شده و در طول ساليان متمادي در خلال بحران‌هاي گوناگون رشد يافته است. در اين سال‌ها عربستان سعودي با حمايت‌هاي مالي و ايدئولوژيك خود سعي نموده تفكر تكفيري را در قالب آموزه‌هاي اسلامي در اين ژئوپليتيك خاص بگستراند. پس از حوادث 11سپتامبر 2001 و تغيير در استراتژي ايالات متحده در قبال تروريسم و با حمله به كشور عراق، حوزه فعاليت و نفوذ بنيادگرايي اسلامي در خاورميانه افزايش يافته و بروز و ظهور آن در بحران سوريه بعنوان يك بحران قومي-مذهبي بصورت تمام و كمال تجلي يافت. پژوهش حاضر درپي پاسخ به اين سوال اصلي مي‌باشد كه نقش بنيادگرايي اسلامي در همگرايي امنيتي منطقه‌اي در آسياي مركزي پس از بحران سوريه چگونه مي‌باشد؟ فرضيه‌اي كه در پاسخ به اين سوال مطرح مي‌شود اينگونه است كه هراس از گسترش اين دومينوي تنش و التهاب به آسياي مركزي به دليل ويژگي‌هاي خاص اين منطقه، دولت‌هاي اين قلمرو جغرافيايي و نيز جمهوري اسلامي ايران و روسيه را بر آن داشته تا علي‌رغم منافع متعارض و اختلافات موجود، سياست خارجي و نگاه امنيتي خود را در جهت همگرايي منطقه‌اي نزديك ساخته و به فكر ايجاد الگويي جديد بر اساس تهديدات مشترك و ارائه ايده تشكيل مجموعه‌هاي امنيتي منطقه‌اي در راستاي تقابل با افراط‌گرايي اسلامي باشند.
