شناسايي توفان هاي گرد و غبار در غرب و جنوب غرب ايران با استفاده از فناوري سنجش از دور

يكي از مهمترين چالش هاي زيست محيطي به وجود آمده در منطقه خاورميانه و ايران در سال هاي اخير پديده گردوغبار مي باشد. با توجه به اينكه نيمه غربي كشور ايران در هم جواري با بيابان هاي بزرگي قرار دارد و به طور مستمر گردوغبار اين بيابان ها كشور ايران و خصوصا نيمه غربي آن را تحت تأثير خود قرار مي دهند و همچنين اثرات نامطلوبي كه اين گرد و غبارها بر محيط زيست و سلامت انسان ها دارند؛ لذا هدف از اين تحقيق استفاده از روش تركيبي(ماهواره اي- همديدي) جهت شناخت هرچه دقيق تر اين مخاطره محيطي مي باشد. در اين تحقيق از تصاوير ماهواره اي ترا/موديس براي رويداد گردوغباري 1 ژوئيه 2008 غرب ايران و داده هاي پايگاه اطلاعاتي سازمان نوا شامل: ارتفاع ژئوپتانسيل(HGT ) تراز 500 هكتوپاسكال، وضعيت فشار تراز دريا( SLP) و مولفه هاي مداري و نصف النهاري باد از وب گاه NCEP، استفاده شده است. شاخص هاي كمي آشكارسازي گرد و غبار بر روي تصاوير ماهواره اي موديس شامل شاخص هاي NDDI، BTD ، BTDI و LRDI، شاخص هاي بصري آشكارسازي گردوغبار شامل تركيب رنگي كاذب و حقيقي و الگوهاي تركيب رنگي كاذب مي باشد. نتايج حاصل از اعمال شاخص هاي كمي آشكارسازي گردوغبار بر روي تصاوير موديس نشان داد كه تركيب شاخص هاي گرد و غبار و ايجاد تصوير رنگي كاذب به نحوي كه بتواند مستقيما مناطق تحت پوشش گردوغبار را بارزسازي كند براي آشكارسازي گرد و غبار ايران بر روي تصاوير موديس داراي قابليت كافي و مناسبي مي باشد.