بررسي اثر حذف گل‌آذين بر صفات رويشي سيب زميني در فواصل مختلف كاشت

ين پژوهش به منظور بررسي واكنش سيب زميني رقم آگريا به حذف و عدم حذف گل‌آذين در فواصل مختلف كاشت در شرايط استان كردستان انجام شد. آزمايش به صورت طرح كرتهاي خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در ٣ تكرار در سال ١٣94 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه آزاد سنندج واقع در 10 كيلومتري جاده سنندج - كرمانشاه اجرا گرديد. فاكتور اصلي در دو سطح شامل قطع گل‌آذين و عدم حذف گل‌آذين (شاهد)، فاكتور فرعي شامل تراكم بوته به صورت فاصله بين بوته‌ها روي رديف كاشت در پنج سطح (18، 20، 22، 24 و 26 سانتيمتر) در نظر گرفته شد. بعد از پايان فصل رشد˓ يادداشت برداري از صفات شامل تعداد ساقه‌هاي اصلي در بوته، ارتفاع ساقه˓ وزن خشك ساقه، وزن خشك برگ و درصد وزن يا ماده خشك غده اندازه گيري شد. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه تيمار حذف گل آذين سبب ايجاد اختلاف معني داري بر وزن خشك ساقه گرديد. به طوري كه حذف گل آذين سبب افزايش وزن خشك ساقه گرديد. حذف گل آذين علي الرغم افزايش ساير صفات مورد مطالعه˓ معني دار نبود. در اين آزمايش همچنين تاثير فواصل كاشت غده بر وزن خشك ساقه معني دار گرديد. حداكثر وزن خشك ساقه در فاصله كاشت 18 و 24 سانتيمتر حاصل گرديد. در نهايت وزن خشك ساقه تحت تاثير اثر متقابل حذف گل آذين و فواصل كاشت معني دار گرديد به طوري كه حداكثر وزن خشك ساقه در تيمار قطع گل آذين و فاصله كاشت 24 سانتيمتر حاصل گرديد.