تاثير فرهنگ در شكل گيري مجتمع هاي مسكوني معاصر ايران

معماري ريشه در فرهنگ ملل دارد و هر فرهنگ ، معماري خاص خود را مي طلبد بنابراين فرهنگهاي متفاوت و گوناگون در دنيا معماري هاي متفاوت را ارائه ميدهند. در اين بين عواملي همچون اقليم ، فرهنگ ، مصالح و روابط ساختمان با انسان و يا به عبارتي روح ساختمان مؤثر هستند و معمار بايد تمامي جوانب امر را در نظر بگيرد تا بنايي را ايجاد نمايد كه از هر حيث بينقص باشد. با ورود معماري مدرن به معماري ايران تغييرات وسيعي در معماري اين دوره لحاظ ميگردد. مشاهده آثار معماري معاصر در ايران كه آشكارا تحت تأثير جريان مدرنيته در ايران قرار دارند نشان از ورود گسترده اين جنبش به معماري معاصرايران در اين مقطع زماني دارد،تنوع ، تشابه و تفاوتهاي اين گرايش سبكي تا اندازه ايست كه مطالعه تطبيقي بر روي اين دوره از معماري معاصر ايران را ضروري مينمايد. كه اين سوال مطرح ميشود آيا بهره گيري درست و منطقي از فرهنگ ميتواند نقش مؤثري در خلق يك طرح مناسب و ايده ال باشد به شرط آن كه احساس رضايت مندي و راحتي براي افراد داشته باشد و اين كه چه مواردي به زيبايي بيشتر يك مجتمع مسكوني كمك مي كند و ما اكنون در معماري هايمان چگونه با اين موضوع برخورد مي كنيم؟هدف از اين پژوهش اين است كه با انتخاب نمونه هايي از بناهاي مجتمع هاي مسكوني در دوره معاصر به بررسي مجتمع ها از ديدگاه فرهنگي پرداخته شود كه ايران با سابقه اي ديرينه اي در معماري و پشتوانه ي قوي منظر فرهنگي و اعتقادي مردمانش ميتواند شاخص هاي مناسبي جهت ارائه الگوهاي كارآمد براي مجتمع هاي مسكوني امروزي اين مرز و بوم معرفي نمايد كه اين پژوهش به صورت توصيفي تحليلي در بستر مطالعات كتابخانه اي و همچنين روش تحقيق موردي به بررسي و ارزيابي عوامل تاثير گذار بر طراحي اين مجتمع هاي مسكوني در مقياسها و بسترهاي گوناگون پرداخته است.