نقش اسكيس در توليد دانش معماري

امروزه با رشد فناوري اطلاعات نگراني از فقدان دسترسي به اطلاعات تحقيقي، به مسئله چگونگي استفاده و گزينش از ميان انبوه اطلاعات در دسترس تبديل شده است. بنابراين تهيه ابزارهاي توليد دانش كه يكي از آنها آشنايي با روش تحقيق است بويژه در رشته‌هايي كه پيشينه تحقيقي ضعيفي دارند، بيش از پيش اهميت يافته است. از طرفي معماري با رشته‌هاي مختلفي در ارتباط است كه تحقيق معماري از ويژگيهاي مثبت اين رشته‌ها بهره مي‌گيرد و راهبردها و تدابير را از رشته‌هاي ديگر گرفته و آنها را در تبيين دانش كاربرد محيط انسان ساخت براي رشد زندگي انسان بكار مي‌گيرد كه اين ضرورت بين رشته‌اي بودن تحقيق معماري را آشكار مي‌سازد. در بحث مورد نظر ما، راهبرد همان برنامه و ساختار كلي تحقيق و تدابير فنون خاص كاربردي از قبيل ابزار گردآوري داده‌ها، شيوه‌هاي پرسشگري، استفاده از اسناد و شيوه‌هاي تحليلي و ... مي‌باشد كه يكي از اين فنون در رشته معماري، اسكيس مي‌باشد كه در طول تاريخ معماران براي كمك به فرايند طراحي از آن بهره برده‌اند. اين مقوله با شناخت ويژگيهاي اسكيس، به اهميت و نقش آن در توليد معماري پرداخته و ضمن اشاره به وجه تمايز آن با طراحي تعريف دقيق آنرا بيان مي‌كند. كاربرد اسكيس در زمينه چگونگي انتقال منظور معمار در فرايند طراحي، ياري كردن تفكر طراحي و شناخت ارزش آن بيان مي‌گردد و بطور كلي اينكه چگونه معماران اسكيسها را براي طراحي ادراكي جهت كسب دانش بكار مي‌بردند و از آن به عنوان ابزار مناسب و روش تكنيكي خاص معماران، جهت هدايت و كمك به تحقيق معماري بهره مي‌برند. جهت دستيابي به موضوع مذكور، چند نمونه اسكيس معماران مشهور دوره معاصر بررسي گرديده و ضمن بيان چارچوب كار معمار و مهارتهاي فيزيكي اسكيس، با يك تفسير كاوشي به دنبال تفكرات و القائات روحي و رواني معمار در فرايند طراحي (خلق طراحواره‌هاي شكلي) مي‌باشد. روش كار در شباهت‌ها و تفاوت‌ها به صورت قياسي و در شناخت خصوصيات به صورت استنتاجي خواهد بود. در نهايت ذكر اينكه اسكيس به عنوان طراحي به منزله تحقيق است كه به دنبال تبيين واقعيات غيربياني در حوزه فعاليتهاي بياني (تحقيق تحليلي) است. بنابراين اسكيسهاي معماري ابزاري جهت جستجو (پژوهش) با چارچوبهاي بياني روشن است كه حاصل آن است.