مقايسه كارايي سيستم نروفازي و ماشين بردار پشتيبان درشبيه سازي نيترات آبهاي زيرزميني

اگرچه نيترات جهت رشد و نمو گياهان در كشاورزي مورد نياز مي باشد ليكن حضور اين عنصر به مقدار زياد در منابع آب تاثير منفي بر سلامت آب دارد. البته براي گياهاني كه در مقابل نيتروژن بيش از حد مجاز صبور نيستند نتايج مطلوبي نخواهد داشت. جهت تهيه آمارصحيح نيترات وعناصر وابسته در منابع آب زيرزميني، قرائت دقيق در دوره هاي زماني منظم ميطلبد. هدف از نگارش اين تحقيق مقايسه دو تكنيك سيستم استنتاج عصبي- فازي(ANFIS) و ماشين بردارپشتيبان(SVM) درشبيه سازي نيترات منابع آب زيرزميني به عنوان ابزاري مبتني بر داده مي باشد. شبيه سازي بر اساس نمونه هاي مشاهداتي از چاه هاي موردنظر آبخوان لامرد، طي سالهاي 1381 تا1393 صورت گرفته و بازه زماني مدلسازي، ماهانه انتخاب شده است. عناصركيفي استفاده شده جهت شبيه سازي مدل شامل منيزيم(Mg) ، بيكربنات(Hco3) ، كلسيم(Ca) ، سديم(Na)، به عنوان تخمين زننده هاي مدل در نظر گرفته شده اند. نخست شبيه سازي هرتكنيك بصورت مجزا از آرايشهاي مختلف به انجام رسيده و نتايج حاصل نشان مي دهد، سيستم استنتاج فازي – عصبي در شبيه سازي نيترات آبخوان موردنظر نسبت به ديگر تكنيك شبيه سازي بكارگرفته شده در اين پژوهش، از قابليت و توانايي مناسبي برخوردار ميباشد. بر اين اساس برآيند نتايج آرايشهاي موجود از سيستم نروفازي با ضريب همبستگي9978/ 0 R2= و 0002/ 0 MSE= مي باشد. اين نتايج در مدل ماشين بردار پشتيبان 9863/ 0 R2= و 0013 /0 MSE= مي باشد. بنابر دو معيار ارزيابي، سيستم نروفازي درشبيه سازي نيترات عملكرد موفق تري داشته است.