بررسي نقاط حادثه خيز در جاده هاي توريستي و گردشگري (مطالعه موردي محور قروه – باباگرگر استان كردستان)

بنابر پيشبينيهاي سازمان جهاني بهداشت در صورت عدم اتخاذ تصميمات مناسب، سوانح جادهاي تا سال 2030 ميلادي به پنجمين عامل اصلي مرگ و مير تبديل خواهند شد.همچنين در كشور ايران حدود 20000 نفر در سال 1390 در اثر تصادفات جان باخته اند و در طي سالهاي 83 تا 90 حدود 141000 نفر در تصادفات جاده اي كشته شده و بيش از 12 ميليون زخمي و 500 معلول ره آورد سوانح جاده اي در كشور بوده است. در مقايسه ي نرخ علتهاي مرگ و مير در ايران با كل جهان، درمي يابيم كه احتمال مرگ بر اثر تصادفات جادهاي در ايران 7/1 برابر ميانگين جهاني مي باشد. بر اساس آمارهاي موجود ميزان وقوع تصادفات در مسيرهايي كه داراي كاربري توريستي وگردشگري مي باشند بالاتر از ميانگين ساير محورها مي باشد محور قروه- باباگرگر در استان كردستان نيز از اين موضوع مستثني نبوده و آمار تصادفات نشان مي دهد كه ميزان وقوع تصادفات ازميانگين استاني بالاتر مي باشد.وهدف از اين تحقيق ارائه راهكارهايي جهت كاهش ميزان و شدت تصادفات در محور مذكور مي باشد.روش جمع آوري داده هاي تحقيق براساس مراجعه به آمار دستگاه هاي اجرايي وبازديد ميداني مي باشد.بااستناد به آمار تصادفات دريافت شده از اداره حمل و نقل و پايانه هاي استان كردستان و ساير ارگانهاي مسئول وبا استفاده از مدل هاي تصادفاتي همچون تعداد تصادفات، شدت تصادفات، تعداد-نرخ وتعداد- شدت ، نقاط حادثه خيز در اين جاده به ترتيب اولويت كيلومترهاي 800+11 ، 300+14 ، 700+8 ، 500+3 ، 400+9 ، 700+21 ، 600+27 و 400+1 بدست آمده است چون اين نقاط از حادثه خيز ترين نقاط محور بوده وعلت هاي محسوس و قابل توجهي دارند. به دليل طرح هندسي نامناسب و عدم آشنايي رانندگان به جاده، وكمبود تابلوهاي علائم و هشداردهنده،عدم وجود روسازي مناسب جاده، تداخل قوس هاي افقي وعمودي،نبودن شانه مناسب در بسياري از نقاط جاده از عوامل حوادث رانندگي در محور قروه- باباگرگرمي باشدو در صورت برنامه ريزي مناسب و اصلاح اين نقاط مي توان آمار تصادفات در اين محور را تا حد قابل توجهي كاهش داد.