شماره ركورد كنفرانس :
4171
عنوان مقاله :
بهينه سازي روش زمان بندي اطلاعات در يك شبكه مبتني بر استاندارد IEEE802. 17 و سنجش آن براي انتقال ويدئو
پديدآورندگان :
عشوريان محسن ashourian@iaumajlesi.ac.ir عضو هيأت علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد مجلسي , هاشمي سيد علي a.hashemi@iaumajlesi.ac.ir عضو هيأت علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد مجلسي , معيني كربكندي احسان eh.moeny@gmail.com دانشجوي كارشناسي ارشد دانشگاه آزاد اسلامي واحد مجلسي
كليدواژه :
شبكه هاي حلقوي بسته برگشتي , زمان بندي صف اولويت دار , زمان بندي DRR , زمان بندي DRR+ .
عنوان كنفرانس :
دومين دوره كنفرانس مهندسي برق مجلسي
چكيده فارسي :
يكي از شبكه‌هايحلقوي كه در سالهاي اخير مورد توجه بسياري قرار گرفته است، استانداردIEEE 802.17 معروف به شبكه حلقه بسته برگشتي يا RPR است. معماري RPR پروتكل شبكه حلقوي است كه انتقال داده بين گره هاي متصل در يك ساختار حلقوي دوبل را پشتيباني مي كند.
RPR داراي دو ساختار بافر عبوري تكي (STB) و بافر عبوري دوبل (DTB) مي‌باشد. در معماري بافر عبوري تكي، فقط يك بافر ترافيك هاي با اولويت بالا (HP) و اولويت پايين (LP) عبوري را روي حلقه سرويس دهي مي كند و در معماري بافر عبوري دوبل، دو بافر مجزا براي ترافيك هاي با اولويت بالا و اولويت پايين عبوري در نظر گرفته شده است.
الگوريتم استفاده شده براي زمانبندي ارسال اطلاعات در گره‌ها در شبكه RPR، صف اولويت‌دار (Priority-Queue) مي‌باشد. در اين روش، ترافيك بر اساس اولويت تفكيك شده و ترافيك با اولويت بالا تقدم مطلق بر ترافيك با اولويت پايين دارد بدين صورت كه همواره بالاترين اولويت به بافر عبوري اختصاص پيدا مي كند از اينرو ترافيكهاي با اولويت بالا مانند بسته هاي ويديوئي، در گره هاي دچار ازدحام جهت دسترسي به حلقه متحمل تاخيرهاي زياد و ناپايداري لرزش (Jitter) مي شوند.
در اين پايان نامه علاوه بر طرح زمانبندي صف اولويت دار، طرحهاي زمانبندي DRR و DRR+ به جهت افزايش كيفيت سرويس دهي به ترافيك هاي با اولويت بالا در گره دچار ازدحام در يك شبكه با ساختار حلقوي با تعداد 10 نود توسط نرم افزارOpnet شبيه سازي مي گردد و سپس كارايي حداقل 2 روش زمانبندي عبور اطلاعات در نودهاي شبكه در سناريو هاب (HUB) كه در آن همه نودها اطلاعات براي يك نود ارسال مي كنند با شرايط ترافيكي ويدئويي ، گرفتگي يا ازدحام (Congestion) اتفاق افتاده مورد آزمايش قرار گرفت و نتايج كيفي آن مقايسه گرديد ،كه نمايشگر بهبود نسبي در كاهش تغييرات تاخير و ناپايداري لرزش در زمانبندي هاي DRR و DRR+ نسبت به روش توصيه شده در استاندارد مي باشد.
