بررسي نقش ميانجي گر حمايت اجتماعي ادراك شده در رابطه بين سرسختي رواني و احساس انسجام روان شناختي با اهمالكاري تحصيلي در دانش آموزان دوره متوسطه

پژوهش حاضر به بررسي نقش ميانجي گر حمايت اجتماعي ادراك شده در رابطه بين سرسختي رواني و احساس انسجام روان شناختي با اهمالكاري تحصيلي در دانش آموزان دوره متوسطه پرداخته است. اين پژوهش از نظر هدف در زمره پژوهش هاي بنيادي محسوب مي شود و از نوع همبستگي انجام شد. جامعه آماري در اين تحقيق را كليه دانش آموزان متوسطه ناحيه 1 شهر مشهد در سال 96-97 تشكيل مي دهد، كه بنا به گزارش رسمي اداره آموزش و پرورش مشهد تعداد آنها 550 نفر مي‌باشد. در پژوهش حاضر با در نظر گرفتن تمامي دانش آموزان متوسطه شهر مشهد با توجه به نمونه گيري تصادفي سيستماتيك و با استفاده از فرمول كوكران؛ نمونه مورد بررسي شامل 226 نفر از دانش آموزان متوسطه مي باشد. روش گردآوري اطلاعات در اين تحقيق ميداني و با استفاده از پرسشنامه بسته (پرسشنامة اهمالكاري تحصيلي سولومون و راثبلـوم (1984)، مقياس تجديد نظر شده احساس انسجام آنتونوسكي (2006)، پرسشنامه سخت رويي كوباسا (1979) و مقياس چند بعدي حمايت اجتماعي (1988)) است. در تحقيق حاضر جهت تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و آمار استنباطي استفاده شد، از طرفي به منظور اثبات يا رد فرضيه هاي تحقيق از روش همبستگي پيرسون و تحليل مسير استفاده شد و در كليه تجزيه و تحليل هاي آماري اين پژوهش از نرم افزار SPSS-22 استفاده گرديد. نتايج پژوهش حاكي از آن بود كه انسجام روانشناختي بر اهمال كاري تحصيلي تاثير غيرمستقيم دارد. اين تاثير از نظر آماري معنادار مي‌باشد. يعني حمايت اجتماعي ميانجي بين انسجام روانشناختي و اهمال كاري تحصيلي دانش‌آموزان مي‌باشد. لذا با 95 درصد اطمينان فرضيه تحقيقي تاييد مي‌شود. همچنين سرسختي بر اهمال كاري تحصيلي تاثير غيرمستقيم دارد. اين تاثير از نظر آماري معنادار مي‌باشد. يعني حمايت اجتماعي ميانجي بين سرسختي و اهمال كاري تحصيلي دانش‌آموزان مي‌باشد. لذا با 95 درصد اطمينان فرضيه تحقيقي تاييد مي‌شود.