اثربخشي آموزش ذهن آگاهي در اضطراب امتحان و «كيفيت زندگي در مدرسه» دانش‌آموزان

پژوهش حاضر به بررسي اثربخشي آموزش ذهن آگاهي در اضطراب امتحان و كيفيت زندگي در مدرسه دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان لاهيجان مي پردازد. اين پژوهش شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان لاهيجان است كه در در نيم سال دوم سال تحصيلي 95- 1394 مشغول به تحصيل مي باشند. براي انتخاب نمونه ها از شيوه نمونه گيري در دسترس استفاده شد. تعداد 40 دانش آموز دختر كه نمره بالا در اضطراب امتحان و نمره پايين در كيفيت زندگي كسب كرده بودند، انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه كنترل و آزمايش قرار داده شدند. براي گروه آزمايش 8 جلسه درمان شناختي مبتني بر ذهن اگاهي اجرا و براي گروه آزمايش مداخله ايي انجام نشد. آزمودني هاي دو گروه در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون با استفاده از پرسشنامه هاي اضطراب امتحان ابولقاسمي (1375) و كيفيت زندگي در مدرسه اندرسون و بروك (2000) مورد بررسي قرار گرفتند. براي تحليل نتايج از روش تحليل كوواريانس تك متغيري و چند متغيري استفاده شد. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي بر كاهش اضطراب امتحان و افزايش كيفيت زندگي در دانش آموزان دختر گروه آزمايش مؤثر بوده است. با توجه به اثرگذار بودن درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي بر كاهش اضطراب امتحان و افزايش كيفيت زندگي در دانش آموزان پيشنهاد مي شود كه از اين شيوه درماني در كنار ساير روش هاي اثربخش روان درماني براي دانش آموزان استفاده شود.