بررسي رابطه ميان سبك‌هاي يادگيري شناختي و خلاقيت در دانش‌آموزان

هدف از انجام پژوهش حاضر تعيين رابطه سبك هاي يادگيري شناختي و خلاقيت در دانش‌آموزان بود. جامعه آماري عبارت بود از كليه دانش‌آموزان مقطع هفتم شهر تهران كه در سال تحصيلي 96-1395 مشغول به تحصيل بودند. تعداد نمونه بر اساس جدول مورگان 361 نفر بود كه به روش تصادفي طبقه اي سهميه اي انتخاب شدند. ابزار هاي پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه سبك هاي يادگيري ايزالم- 79 و بخش كلامي آزمون خلاقيت تورنس. يافته‌هاي پژوهش با نرم افزار آماري spss و روش‌هاي آماري توصيفي و مجذور كاي تجزيه و تحليل شد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين سبك هاي يادگيري شناختي و خلاقيت دانش‌آموزان رابطه معنادار وجود دارد و دانش‌آموزان با سبك يادگيري شهودي تاملي از دانش‌آموزان با سبك يادگيري روشمند عملگرا خلاق تر نيستند. از اين موضوع مي‌توان براي استفاده از سبك‌هاي شناختي نوين و افزايش خلاقيت دانش‌آموزان سود جست.