رابطه مولفه هاي توانمندسازي روانشناختي مادران شاغل با نيازهاي روانشناختي فرزندان

مقدمه و هدف: مادران توانمندي هاي خويش را صرفا در راستاي تمتع شخصي به كار نگرفته اند بلكه در تسهيل ارضاي نيازها و رشد رواني بهينه فرزندان نيز موثر بوده است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه مولفه هاي توانمندسازي روانشناختي مادران شاغل با نيازهاي روانشناختي فرزندان انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر، يك مطالعه توصيفي - همبستگي بود. نمونه آماري شامل 82 دانش آموز دختر و پسر (30 پسر و 52 دختر) پايه چهارم تا ششم مقطع ابتدايي شهرستان كاشان بود كه به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه ابعاد توانمندسازي روان شناختي (اسپريتزر و ميشرا، 1995) با چهار خرده مقياس معناداري، شايستگي، خودمختاري و اثرگذاري و همچنين مقياس ارضاء نيازهاي رواني (دسي و ريان، 2001) در سه خرده مقياس نياز براي وابستگي، شايستگي و استقلال اجرا گرديد. براي بررسي اينكه آيا ابعاد توانمندسازي روان شناختي مادران شاغل قابليت پيش بيني نيازهاي روانشناختي فرزندان را دارد، از روش همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندمتغيره استفاده شد. نتايج: يافته ها نشان داد كه ميانگين خرده مقياس هاي معناداري، شايستگي، خودمختاري و اثرگذاري به ترتيب 13/65، 13/18، 11/73 و 21/53 به دست آمد و ميانگين خرده مقياس هاي نياز براي وابستگي، شايستگي و استقلال به ترتيب 41/90، 30/90 و 35 بود. نتايج آزمون همبستگي نشان داد بين نمره كل توانمندسازي و نمره كل نيازها همبستگي مثبت و معناداري وجود دارد (00/0 ρ r = 0/43,). نتايج رگرسيون نشان داد توانمندسازي روانشناختي مادران مجموعا 19 درصد از تغييرات واريانس نيازهاي روانشناختي فرزندان را تبيين مي كند. نتيجه گيري: ادراك خود تعيين گري، ارزشمندي و رشد حرفه اي در مادر شاغل موجبات پويايي اجتماعي، موفقيت تحصيلي و خودكارآمدي را در فرزندان فراهم مي-سازد.