اثربخشي شناخت درماني بر مشكلات ارتباطي بين فردي دانش آموزان دختر مقطع سوم متوسطه شمال شهر تهران

بروز مشكلات در روابط بين فردي از عوامل متعدّدي نشأت مي‌گيرد به عنوان مثال يا گوينده از روش‌هاي مؤثّر در برقراري رابطه آگاه نيست، يا شنونده مهارت‌هاي خوب گوش كردن را ياد نگرفته و يا بين منظور واقعي گوينده و روش ارتباطي او هماهنگي لازم وجود ندارد.پژوهش حاضرنيز با هدف اثربخشي شناخت درماني بر مشكلات ارتباطي بين فردي دانش آموزان دختر مقطع سوم متوسطه شمال شهر تهران انجام گرديد. جامعه آماري كليه دانش آموزان مقطع متوسطه سوم شمال شهر تهران درسال 96-1395 بود. روش نمونه گيري اين پژوهش به روش تصادفي خوشه اي استفاده شد كه تعداد كل آن ها 160 نفر بوده كه با استفاده از روش گمارش تصادفي تعداد 30 نفر (15 نفر گروه گواه، 15 نفر گروه شاهد) برآورد گرديد. درافراد نمونه پرسشنامه ي مشكلات ارتباطي بين فردي و يك دوره آموزش فنون شناختي- درماني 8 جلسه 90 دقيقه اي اجرا گرديد. نتايج حاصل از آزمون تحليل واريانس چند متغيره نشان داد، شناخت درماني بر روابط بين فردي به مقدار آماره (7/13= F) ااثردارد. كه در سطح 99/0 معنادار است. لذا آموزش شناختي - درماني بر مشكلات ارتباطي بين فردي تاثير معناداري ايجاد مي كند. نتايج اندازه اثر نشان مي دهد كه آموزش شناختي – درماني بر مشكلات ارتباطي بين فردي برابر با (345/0) است. بنابراين آموزش شناختي – درماني بر مشكلات ارتباطي بين فردي تاثير دارد.