مقايسه نقش مدارس دولتي و غير انتفاعي در رشد اجتماعي كودكان

هوش واجتماعي شدن دو مفهوم اساسي هستند كه با يكديگر رودررويي نموده وحلقه هاي بازخورد لازم را براي پيش برندگي اين پژوهش در اختيار قرار مي دهند. اين حلقه هاي بازخورد داراي ماهيت هوشمندانه و انطباق پذيرند. ما نيازمند ديناميكي هستيم كه تعادل كلي رفتارها را به صورت پويا و پايا در يك هم ايستايي پايدار به پيش براند .هوش عملكردي تركيبي از هوش ذهني و سازگاري رفتاري است كه نمايانگر توانايي فرد براي عمل موفقيت آميز در اجتماع است .هوش اجتماعي كه متوليان آن از متن جامعه شناسان ،مردم شناسان و روانشناسان اجتماعي سر بر مي آورند ناظر بر محصول خروجي ،اجراكننده ماهر ،زندگي كيفي ، صلاحيت اجتماعي و شهروند مطلوب است .براي بازنمايي مناسبات حاكم بر اين كل نگري و تكيه بر استانداردها ما از طريق ،مقياس رشد اجتماعي واينلند ، دانش آموزان 9 الي 11 ساله كه نيمدوره اول ابتدايي را پشت سر گذاشته ودر پايه چهارم و پنجم تحصيل ميكنند را به صورت مقايسه اي در مدارس دولتي وغيرانتفاعي مورد ارزيابي قرار داده ايم .نتايج حاصله از اين پژوهش كمي ،با پشتوانه نظري قدرتمند ، سه قلمرو اساسي ارتباط ،مهارتهاي روزمره وجامعه پذيري را مورد مداقه و تحليل قرار داده است و نيز با تكيه بر عينيت ها، تصوير سازي لازم را براي رشد تفكر پيش نگر و برنامه ريزي فراهم نموده است.