نقش ابعاد جو رواني – اجتماعي كلاس در فرسودگي تحصيلي دانش آموزان

مقدمه و هدف: بررسي ادراك دانش آموز از شرايط، نيروها و انگيزش هاي موجود دركلاس درس به عنوان يكي از شاخص هاي فردي و سازماني مدرسه در بهداشت رواني و عملكرد تحصيلي فرد تاثير دارد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش ابعاد جو رواني – اجتماعي كلاس در فرسودگي تحصيلي دانش آموزان بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر، يك مطالعه توصيفي – همبستگي بود. نمونه آماري شامل 100 دانش آموز دختر و پسر (50 دختر و 50 پسر) مقطع دبيرستان شهرستان كاشان بود كه به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه جو رواني - اجتماعي كلاس (فريزر، گيدينگز و مك روبي، 1995) در چهار خرده مقياس برخورد اصطكاك، رقابت، انضباط و همبستگي و همچنين مقياس فرسودگي تحصيلي (مسلش، 1981) در سه بعد خستگي عاطفي، شك و بدبيني، خودكارآمدي تحصيلي اجرا گرديد. نتايج: يافته ها نشان داد ميانگين و انحراف استاندارد خرده مقياس هاي جو رواني - اجتماعي كلاس به ترتيب (7/77±2/29)، (10±2/16)، (9/69±1/64) و (10/58±1/94) محاسبه شد. ميانگين و انحراف استاندارد خرده مقياس هاي فرسودگي به ترتيب (22/93±9/50)، (6/36±3/17) و (22/20±8/55) به دست آمد. نتايج همبستگي پيرسون رابطه معناداري ميان متغيرها نشان نداد و از لحاظ جنسيتي نيز ميان دختران و پسران در متغيرهاي پژوهشي تفاوتي مشاهده نشد. نتيجه گيري: خستگي ذهني و هيجاني دانش آموزان صرفا متاثر از جو نامناسب كلاس درس نمي باشد. بافت فرهنگي - اجتماعي مثل كلاس در تعامل با بافت خانواده، ويژگي هاي شخصيتي و باورهاي انگيزشي به عنوان عوامل چندگانه اصلي تعيين كننده مشكلات روانشناختي – رفتاري دانش آموزان مي باشند.