بررسي خواص مكانيكي و جمع شدگي ملات هاي ژئوپليمري با پايه روباره و پوميس به منظور استفاده به عنوان روكش در سازه هاي بتني

امروزه مصالح ژئوپليمري بدليل ويژگي ها و برتري هاي خاصي كه نسبت به مصالح پايه سيمان پرتلندي دارند (مصرف كمتر انرژي در فرآيند توليد، انتشار كمتر گازهاي آلاينده، خواص مكانيكي و دوام مناسب و ...) بيش از پيش، در معرض توجه مهندسين كشورهاي مختلف قرار گرفته اند. در اين مقاله، با توجه به دسترسي مناسب به روباره كوره آهن گدازي و پوميس در كشور، عملكرد ملات هاي ژئوپليمري ساخته شده از اين مواد پايه در مقاومت فشاري، جمع شدگي ناشي از خشك شدن و مقاومت چسبندگي مورد بررسي قرار گرفته است. مقاومت چسبندگي نمونه هاي ملات ژئوپليمري به بتن پايه در سنين مختلف از مقاومت جسبندگي ملات سيمان پرتلندي شاهد بيشتر بوده است. همچنين ميزان جمع شدگي نمونه هاي ملات هاي ژئوپليمري بيش از نمونه هاي ملات سيمان پرتلندي شاهد بوده است. استفاده از 10درصد پوميس به جاي روباره باعث كاهش جمع شدگي نمونه هاي ملات ژئوپليمري مي گردد. همچنين نتايج نشان مي دهد استفاده از منيزيم اكسيد تاثير به سزايي در كنترل ميزان جمع شدگي ملات هاي ژئوپليمري دارد.