افزايش مقاومت ديواره گودبرداري با تزريق نانورس

امروزه بخاطر گسترش فوق العاده ي شهرنشيني و نياز به فضاي مسكوني براي اغلب ساخت وساز ها احتياج به گودبرداري مي باشد كه اين موضوع به يكي از مسائل پراهميت در مديريت شهري تبديل شده است. لذا ايجاد پايداري مناسب در هنگام تخريب، گودبرداري و اجراي سازه از ضرورت هاي اوليه اجراي عمليات ساختماني محسوب مي شود. در اين پژوهش پايدارسازي ديواره گودبرداري با استفاده از تزريق امولسيون نانورس مورد بررسي قرار گرفته است. بدين منظور 9گمانه با فاصله هاي مشخص از يكديگر و از لبه ديواره گودبرداري حفر شده اند. به منظور آناليز مقاومت آن كيسه هاي خاك در لبه ي ديواره چيده شده و در پشت كيسه ها خاكريزي انجام شده است. پس از بررسي هاي انجام شده با دوربين نقشه برداري مشخص گرديد كه جابجايي لبه ي ديواره بسيار ناچيز بوده است. قابل ذكر است كه ديواره بدون اثر تزريق نانورس در نرم افزار اجزا محدود Plaxis مورد تحليل قرار گرفته بود و نتايج تحليل ها بيانگر اين بود كه در آستانه ي گسيختگي است.