بررسي مقاومتي نمونه هاي تثبيت شده خاك فروريزشي با نانوسيليكا

يكي از انواع متداول خاك هاي مساله دار، خاك هاي فروريزشي هستند كه به وفور در بخش هاي وسيعي از سطح زمين بويژه در بخش هاي شرقي و مركزي ايران يافت ميشوند. خاكهاي فروريزشي از جمله لس كه در حالت طبيعي به صورت غيراشباع يافت ميشوند، در اثر ترشدگي ناشي از عوامل مختلف شامل بالا آمدن سطح آب زيرزميني، بارندگي، نشت آب از تاسيسات آبي و غيره و رسيدن به رطوبت بحراني خود تحت بار مشخص، دچار فروريزش و كاهش شديد حجم ميشوند. در اين پژوهش نمونه هاي بازسازي شده از خاك لس گرگان، با استفاده از محلول نانوسيليكا با درصد غلظت و زمان هاي عمل آوري مختلف بهسازي شدهاند و مقاومتشان با آزمايش تك محوري بررسي شده است. با توجه به نتايج بدست آمده افزودن نانوسيليكا حتي به مقدار كم به خاك فروريزشي منجر به افزايش خصوصيات مقاومتي آن به ميزان قابل توجهي ميشود كه بعلت سطح ويژه بالا و برهم كنش گروه هاي هيدروكسيل موجود بر سطح نانوسيليكا با ديگر تركيبات سيليكاتي موجود در خاك مي باشد.