طراحي بهينه پايدار ميراگر جرمي تنظيم شده با استفاده از تابع احتمال خرابي

ميراگر جرمي تنظيم شده (TMD) يكي از ابزارهاي كنترل ارتعاش سازه ها مي باشد. طراحي بهينه TMD در بهبود عملكرد سازه ها اثر قابل ملاحظه اي دارد. بهينه يابي سنتي با فرض قطعي بودن پارامترهاي دخيل در مسئله مي باشد. حذف اين فرضيه (قطعي بودن پارامترها) بهينه يابي معمول را به بهينه يابي پايدار تبديل مي كند. در اين پژوهش يك مدل بهينه يابي با فرض عدم قطعيت در پارامترهاي سازه و زلزله پيشنهاد شده است.احتمال خرابي سازه به عنوان تابع هدف در نظر گرفته شده كه پايدار بودن طراحي با حداقل كردن مقادير ميانگين و انحراف معيار تابع هدف اوليه انجام شده است. متغيرهاي طراحي در مدل بهينه‌يابي شامل ميرايي و فركانس TMD مي‌شوند. مقايسه بين روش هاي معمول با روش بهينه يابي پايدار نشان از بهبود عملكرد سازه دارد و علاوه بر آن تاثيرات ناشي از عدم قطعيت در پارامترهاي سيستم را نيز محدود مي كند.